ETYCZNE HAKOWANIE

Co to jest etyczne hakowanie? 

Złośliwi hakerzy używają szeregu narzędzi i metodologii, aby naruszyć bezpieczeństwo cybernetyczne, takich jak techniki inżynierii społecznej czy wykorzystywanie luk w sieciach, konfiguracjach i oprogramowaniu, z użyciem cross-site scripting (XSS, SQL injection (SQLI) i innych ataków typu. Przeszkody na ich drodze stawiają etyczni hakerzy, znani także jako hakerzy białego kapelusza. Tacy profesjonaliści używają własnych zestawów narzędzi i technik oceny, aby zidentyfikować luki w zabezpieczeniach, zanim złośliwi hakerzy będą mogli z nich skorzystać.

Przeczytaj ten szczegółowy przewodnik, aby dowiedzieć się więcej na temat:

• Co to jest etyczne hakowanie?
• Czy etyczne hakowanie jest legalne?
• Hakerzy białego kapelusza vs hakerzy czarnego kapelusza vs hakerzy szarego kapelusza
• Jak wejść w świat etycznego hakowania

Definicja i znaczenie etycznego hakowania

Oto prosta definicja etycznego hakowania: etyczne hakowanie to legalna i dozwolona próba obejścia zabezpieczeń systemu lub aplikacji, zazwyczaj w celu znalezienia luk. Wielu etycznych hakerów stara się działać z perspektywy złośliwego hakera, używając tego samego oprogramowania i taktyk.

Przykładem etycznego hakowania jest sytuacja, gdy organizacja upoważnia osobę do próby włamania się do swojej aplikacji webowej. Inny przykład to zatrudnienie przez organizację hakera białego kapelusza do testowania swoich pracowników za pomocą symulowanych ataków inżynierii społecznej, takich jak phishingowe e-maile.

Znaczenie etycznego hakowania 

• Narzędzia i metodologie: Wnioski z etycznego hakowania pomagają w tworzeniu skutecznych narzędzi testowych i metodologii. Takie narzędzia i metodologie dodatkowo poprawiają postawę bezpieczeństwa cybernetycznego organizacji.
• Identyfikacja luk: Hakerzy białego kapelusza mogą znaleźć krytyczne wady bezpieczeństwa w systemach, aplikacjach i stronach internetowych. Łatanie luk zanim złośliwi hakerzy je wykorzystają, może poprawić różne rodzaje zabezpieczeń, w tym bezpieczeństwo Internetu. Identyfikacja luk to także istotny element zarządzania lukami.
• Reagowanie na incydenty: Etyczni hakerzy mogą prowadzić symulacje ataków, używając tych samych metod i narzędzi co złośliwi hakerzy, aby pomóc zespołom bezpieczeństwa przygotować się na zagrożenia cybernetyczne. Dzięki ćwiczeniom symulacyjnym ataków zespoły bezpieczeństwa mogą ulepszyć swój plan reagowania na incydenty i skrócić czas reakcji na incydenty.
• Anti-phishing: Wiele nowoczesnych zespołów etycznego hakowania oferuje usługi szkoleniowe z zakresu bezpieczeństwa przed phishingiem. Tutaj używają e-maili, wiadomości tekstowych, połączeń telefonicznych i przynęt, aby przetestować gotowość organizacji na zagrożenia wykorzystujące phishing. Przeczytaj o tym pranku hakerskim jako przykładzie sprytnego ataku inżynierii społecznej.
• Bezpieczny rozwój: Niektórzy deweloperzy oprogramowania zatrudniają etycznych hakerów do testowania swoich produktów podczas cyklu rozwojowego. Wyeliminowanie luk pozwala deweloperom zapobiec wykorzystaniu błędów zero-day.
• Bezpieczeństwo danych: Nowoczesne organizacje zarządzają różnymi rodzajami wrażliwych danych. Złośliwi hakerzy mogą uzyskać dostęp do tych danych, stosując ataki inżynierii społecznej lub wykorzystując luki w oprogramowaniu. Etyczni hakerzy mogą poprawić bezpieczeństwo danych, przeprowadzając testy penetracyjne i symulując ataki phishingowe.
• Bezpieczeństwo narodowe: Organizacje takie jak agencje bezpieczeństwa i organizacje sektora publicznego spotykają się z zaawansowanymi zagrożeniami ze strony podmiotów sponsorowanych przez państwo. Mogą zmniejszać ryzyko zagrożeń terrorystycznych i cyberataków, wykorzystując lekcje wyciągnięte z etycznego hakowania do poprawy swojego bezpieczeństwa cybernetycznego.
• Nagrody finansowe: Niektórzy etyczni hakerzy opierają się na kontraktach i programach, aby generować dochody. Mogą znaleźć zatrudnienie na pełny etat lub w niepełnym wymiarze czasu pracy w firmach rozwijających oprogramowanie lub potrzebujących redukcji luk w zabezpieczeniach. Mogą również zarabiać nagrody, znajdując luki w programach wykrywania błędów.
• Straty finansowe: Firmy mogą ponieść znaczne straty finansowe z powodu wykorzystania luk w oprogramowaniu przez hakerów. Etyczni hakerzy mogą zmniejszyć ryzyko długoterminowych strat poprzez poprawę bezpieczeństwa.
• Zgodność z przepisami: Organizacje muszą przestrzegać przepisów dotyczących prywatności i bezpieczeństwa. Mogą łatwiej przestrzegać tych przepisów, zatrudniając hakerów białego kapelusza do znajdowania błędów, które mogą zostać wykorzystane przez atakujących.
• Szkody reputacyjne: Atak cybernetyczny może zaszkodzić reputacji firmy, jeśli skutkuje utratą wrażliwych informacji. Przeprowadzanie symulacji ataków i łatanie exploitable błędów przy pomocy etycznego hakowania może zapobiec incydentom, które szkodzą pozycji organizacji w oczach klientów i partnerów.

Kim jest etyczny haker?

Etyczny haker to osoba, która próbuje obejść zabezpieczenia organizacji, strony internetowej, aplikacji lub sieci za zgodą prawną. Celem etycznego hakera jest legalne lokalizowanie słabości i luk, aby pomóc organizacjom w zmniejszeniu ryzyka wykorzystywania, naruszeń, kampanii inżynierii społecznej i innych rodzajów cyberataków. Profesjonalni etyczni hakerzy ściśle współpracują z zespołami ds. bezpieczeństwa i oferują szczegółowe raporty oraz propozycje.

Zrozumienie różnych typów hakerów 

Choć termin „hakowanie” zazwyczaj kojarzy się z negatywnymi konotacjami, istnieje kilka różnych typów hakerów, w tym hakerzy białego, czarnego i szarego kapelusza. Chociaż wszyscy hakerzy próbują znalezienia luk, ich motywacje mogą się różnić.

Hakerzy białego kapelusza 

Jak wspomniano, hakerzy białego kapelusza są również znani jako etyczni hakerzy. Mają zgodę właścicieli systemów na znalezienie luk w zabezpieczeniach poprzez hakowanie, testowanie penetracyjne i symulację anty-phishingową. Hakerzy białego kapelusza mogą także używać tych samych metod co złośliwi hakerzy do symulowania ataków.

Hakerzy czarnego kapelusza 

Hakerzy czarnego kapelusza, znani również jako złośliwi hakerzy, nielegalnie włamują się do systemów i sieci. Zajmują się kradzieżą wrażliwych informacji, takich jak hasła, adresy czy dane kart kredytowych, niszcząc systemy lub szpiegując.

Hakerzy szarego kapelusza 

Hakerzy szarego kapelusza, choć nie mają złych intencji, działają poza prawem. Na przykład mogą włamać się do systemu bez zgody jego właściciela. Hakerzy szarego kapelusza mogą szukać luk, aby je ujawnić. Niektórzy demonstrujący swoje umiejętności włamują się do systemów, jednak nie kradną danych ani nie wyrządzają szkód.

Jak działa etyczne hakowanie: 5 faz etycznego hakowania

Rekonesans: Zbieranie informacji i planowanie podejścia 

Etyczni hakerzy zazwyczaj rozpoczynają od określenia zakresu swoich zadań w pierwszej fazie etycznego hakowania. Faza planowania zależy od projektu, narzędzi, metodologii i celów określonych przez organizację i partnerów ds. bezpieczeństwa. Etyczny haker może również wykorzystać wyszukiwarki i inne narzędzia do zbierania informacji o celu.

Skanowanie: Skanowanie w poszukiwaniu luk 

Po zebraniu informacji i zaplanowaniu podejścia, etyczny haker zazwyczaj skanuje cel w poszukiwaniu luk. Celem jest znalezienie punktów wejścia i luk, które mogą zostać najłatwiej wykorzystane. Etyczni hakerzy mogą używać narzędzi do skanowania takich jak skanery portów, wybieracze numerów, skanery sieci, skanery aplikacji webowych itd. 

Uzyskiwanie dostępu: Włamanie się do systemu 

Po zakończeniu oceny luk, etyczny haker zaczyna wykorzystywać wady w zabezpieczeniach. Etyczni hakerzy mogą używać różnych narzędzi i metod, w tym technologii używanej przez złośliwych hakerów. Jednak unikają narzędzi i obszarów spoza zakresu określonego przez klienta.

Utrzymywanie dostępu: Utrzymanie dostępu 

Po naruszeniu zabezpieczeń celu, etyczny haker myśli jak złośliwy haker, próbując utrzymać dostęp jak najdłużej i omijając środki bezpieczeństwa. Zyskują też zrozumienie potencjalnych szkód, jakie mogą spowodować, takich jak kradzież danych, eskalacja uprawnień, rozprzestrzenianie się złośliwego oprogramowania, ruchy boczne, otwieranie tylnych drzwi i inne.

Po ataku: Dokumentacja, naprawa i kontynuacja [H3]

Po wykorzystaniu luk, etyczny haker przygotowuje szczegółowy raport z wykonanych działań. Raport zawiera detale dotyczące naruszenia, zidentyfikowane luki w zabezpieczeniach oraz sugestie dotyczące naprawy. Klient może skorzystać z rekomendacji zawartych w raporcie, aby zastosować poprawki, przekonfigurować lub nawet ponownie zainstalować systemy, zmienić kontrole dostępu lub zainwestować w nowe narzędzia bezpieczeństwa. Etyczny haker może zasymulować drugi atak, aby sprawdzić skuteczność działań naprawczych.

Różnica między etycznym hakowaniem a testami penetracyjnymi 

Wielu ekspertów klasyfikuje testy penetracyjne jako podzbiór etycznego hackingu. Podczas gdy etyczne hackowanie to ogólny termin oznaczający wykrywanie luk w zabezpieczeniach systemu za zgodą jego właściciela, testy penetracyjne to konkretna technika wykorzystująca systematyczne podejście obejmujące namierzanie, analizę, wykorzystanie i naprawę.

Organizacje zatrudniają testerów penetracyjnych, aby poprawić swoje zabezpieczenia. Testerzy penetracyjni są upoważnieni do symulowania ataków na system komputerowy i mogą używać tych samych narzędzi i metodologii, co cyberprzestępcy, aby wykazać luki w systemie. Niektórzy testerzy penetracyjni otrzymują instrukcje przed atakiem, podczas gdy inni muszą sami pozyskiwać informacje. W tajnych testach penetracyjnych zespół ds. cyberbezpieczeństwa organizacji jest całkowicie nieświadomy symulowanego ataku, aby test był bardziej autentyczny.

Obowiązki etycznego hakera

Autoryzacja 

Pierwszą odpowiedzialnością etycznego hakera jest posiadanie zgody na działania hackingowe. Innymi słowy, muszą oni mieć zgodę swojego celu przed dokonaniem hackingu ich systemów. Dobrym pomysłem jest również wcześniejsze określenie i zapisanie zakresu testu, aby uniknąć problemów prawnych.

Poufność 

Po rozpoczęciu zadania muszą unikać działań, które mogą zaszkodzić klientowi lub wykraczać poza uzgodnione granice projektu etycznego hackingu. Etyczni hakerzy powinni również zachować profesjonalizm i szanować prywatność wszystkich zaangażowanych osób. Niektórzy etyczni hakerzy muszą podpisywać umowy o zachowaniu poufności dla ochrony swoich klientów.

Testy penetracyjne 

Jak wspomniano, testy penetracyjne są rodzajem etycznego hackingu. Białe kapelusze (etyczni hakerzy) wykorzystują testy penetracyjne, aby znaleźć i wykorzystać luki w systemie komputerowym. Celem jest przetestowanie obrony systemu, doradzenie i pokazanie, jak łatwo napastnik może uruchomić skuteczny cyberatak.

Testowanie uwierzytelniania 

Uwierzytelnianie to proces weryfikacji tożsamości użytkownika systemu. Zagrożeni aktorzy próbują złamać proces uwierzytelniania, aby uzyskać nieautoryzowany dostęp do poufnych danych lub przeprowadzić inne złośliwe działania. Etyczni hakerzy mogą pomóc sprawdzić siłę systemu uwierzytelniania, testując hasła, mechanizmy blokady oraz proces odzyskiwania konta, symulując ataki siłowe, ataki zmęczeniowe przy użyciu wieloskładnikowego uwierzytelniania i inne.

Ataki socjotechniczne 

Etyczni hakerzy mogą symulować ataki takie jak spear-phishing, smishing, vishing, pretexting, i baiting, aby sprawdzić gotowość organizacji na ataki socjotechniczne. Etyczny haker może również użyć scareware, czyli złośliwego oprogramowania, które używa fikcyjnych zagrożeń i fałszywych alarmów, aby sprawdzić, jak ludzie reagują.

Identyfikacja słabości 

Etyczni hakerzy muszą wykorzystać swoje umiejętności, szkolenie, techniki i narzędzia, aby zidentyfikować wszystkie słabości w ramach symulowanego ataku. Znalezienie luk jest zazwyczaj głównym zadaniem etycznego hakera i muszą być dokładni. Luki mogą obejmować wady typu zero-day, błędne konfiguracje lub inne słabości.

Usuwanie śladów hakowania 

Etyczni hakerzy powinni naprawiać luki w zabezpieczeniach, aby zapobiec wykorzystaniu ich przez złośliwych hakerów. Powinni usunąć wszelkie ślady swojej działalności, w tym złośliwe oprogramowanie. Foldery, aplikacje i pliki powinny zostać przywrócone do stanu pierwotnego.

Szkolenie etycznych hakerów 

Oprócz znajomości powszechnych języków programowania, etyczni hakerzy powinni mieć wiedzę o sprzęcie, inżynierii wstecznej i sieciach. Powinni również zdobywać odpowiednie certyfikaty i być na bieżąco w swoim rzemiośle odnośnie zagrożeń i luk w zabezpieczeniach. Dzięki aktualizacji szkoleń i utrzymywaniu kontaktu z grupami bezpieczeństwa cybernetycznego, mogą stawić czoła najnowszym zagrożeniom i zastosować najnowsze środki naprawcze.

Raportowanie 

Profesjonalny etyczny haker musi dostarczyć swojemu klientowi szczegółowy raport z przeprowadzonych działań. Raport musi zawierać opis wykrytych luk i sugestie ulepszeń.

Etyczne hakowanie vs. tradycyjne hakowanie 

Konwencjonalny haker stara się zdobyć nieautoryzowany dostęp do systemu dla własnych korzyści lub rozgłosu. W trakcie procesu mogą oni uszkodzić swój cel, używać złośliwego oprogramowania, takiego jak ransomware, lub kraść poufne informacje. Jednak etyczny haker naśladuje działania tradycyjnego złośliwego hakera za zgodą swojego klienta. Zamiast osobistego zysku, etyczni hakerzy wykorzystują swoją wiedzę i umiejętności do wzmacniania cyberbezpieczeństwa organizacji.

Przykłady etycznego hakowania: Rodzaje etycznego hakowania

1. Hacking systemów obejmuje ocenę systemów komputerowych, takich jak stacje robocze.
2. Testy hackowania sieci sprawdzają technologie takie jak routery, przełączniki, VPN-y i zapory ogniowe.
3. Hacking serwerów internetowych ocenia bezpieczeństwo aplikacji internetowych poprzez symulowanie ataków takich jak wstrzykiwanie SQL i cross-site scripting (XSS).
4. Hacking sieci bezprzewodowych sprawdza siłę zabezpieczeń sieci WiFi poprzez testowanie haseł, protokołów szyfrowania i punktów dostępowych.
5. Hacking aplikacji to testowanie aplikacji na urządzeniach końcowych, takich jak smartfony, tablety i laptopy.
6. Testowanie socjotechniczne sprawdza zasoby ludzkie poprzez wykorzystanie psychologii do naruszenia cyberbezpieczeństwa.

Typowe luki znalezione przez etycznych hakerów 

1. Wadliwe mechanizmy uwierzytelniania mogą stanowić niebezpieczny wektor ataku.
2. Nieprawidłowo skonfigurowane protokoły bezpieczeństwa mogą być często manipulowane przez złośliwych hakerów, aby naruszyć bezpieczeństwo cybernetyczne.
3. Ataki iniekcyjne pozwalają zagrożonym aktorom na wstrzyknięcie złośliwego kodu do fragmentów danych i atak na narażone aplikacje internetowe.
4. Udostępnianie informacji w organizacji z powodu niewystarczającego bezpieczeństwa danych może prowadzić do kosztownego naruszenia danych.
5. Użycie oprogramowania lub sprzętu z rozpoznanymi lukami może być przepisem na katastrofę.

Narzędzia powszechnie używane w etycznym hakowaniu 

Etyczni hakerzy używają wielu testerów penetracyjnych, skanerów sieci i innych narzędzi testów bezpieczeństwa do wykrywania luk w zabezpieczeniach.

Nmap 

Nmap, skrót od network mapper, jest jednym z najpopularniejszych narzędzi do skanowania i mapowania sieci na potrzeby audytów bezpieczeństwa. Etyczni hakerzy mogą użyć wbudowanej biblioteki do skanowania otwartych portów i identyfikowania luk w zabezpieczeniach systemów docelowych. Nmap działa również na niektórych telefonach z rootem i bez rootowania.

Wireshark 

Wireshark to jedno z najpopularniejszych na świecie narzędzi do przechwytywania pakietów. Przechwytuje strumienie ruchu, nasłuchując połączenia sieciowego w czasie rzeczywistym. Etyczni hakerzy mogą analizować ruch sieciowy za pomocą tego analizatora protokołów sieciowych, aby znaleźć luki i inne problemy.

Burp Suite 

Burp Suite to wszechstronna platforma do testowania bezpieczeństwa sieci. Etyczni hakerzy mogą z niego korzystać, aby skanować, przechwytywać i modyfikować ruch, oraz identyfikować luki w aplikacjach internetowych. Obejmuje serwer proxy, tryb repeater i intruder. Burp Suite posiada również przydatne narzędzia takie jak Spider, Intruder i Repeater.

Przyszłość etycznego hakowania 

W miarę jak zagrożenia związane z cyberbezpieczeństwem stają się coraz częstsze i bardziej skomplikowane, można się spodziewać, że branża etycznego hackingu będzie się dalej rozwijać. Coraz więcej organizacji korzysta z usług etycznych hakerów, aby naprawiać luki i chronić siebie oraz swoich klientów. Etyczni hakerzy mogą w przyszłości stosować bardziej złożone narzędzia i metodologie, które wykorzystują sztuczną inteligencję (AI) i uczenie maszynowe (ML) do bardziej efektywnych symulacji ataków.